Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

Δεκαπέντε συν ένας μπλόγκερς - Μια ιστορία αγάπης


  Με αφορμή ένα κείμενο του Πέτρου και με πρωτοβουλία της Αριστέας, 15+1 bloggers συνενώθηκαν για να συνεχίσουν από κοινού και να γράψουν μια ιστορία αγάπης: την ιστορία του Στέλιου και της Βάσιας.

  Ο καθένας από τους 16 συγγραφείς καταθέτει κάτι από την ψυχή του στα κείμενα... και το αποτέλεσμα είναι μια συνεργατική ιστορία αγάπης με απρόβλεπτη πλοκή, που εκτυλίσσεται σε συνέχειες.

 Ακολουθώντας τους συνδέσμους, μπορείτε να διαβάσετε την ιστορία έτσι όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι στιγμής.

1ο κεφάλαιο → Πέτρος: Μια συνάντηση 
2ο κεφάλαιο → Αριστέα: Ακολουθώντας το ένστικτο 
3ο κεφάλαιο → Χριστίνα: Ακατανίκητη έλξη 
4ο κεφάλαιο → Κατερίνα Βαλσαμίδη: Η παρεξήγηση 
5ο κεφάλαιο → Έλενα Λ: Χάθηκαν όλα; 
6ο κεφάλαιο → Εκφράσου: Η συμφιλίωση 
7ο κεφάλαιο → Χριστίνα dear-e-diary: Πεπρωμένο
8ο κεφάλαιο → Κλαυδία: Η Λύτρωση
9ο κεφάλαιο → Μαρία Κανελλάκη: Καφενείο "Ο Παράδεισος"


Κεφ. 10ο

Μια ανάσα ελπίδας
Στο φιλμ της ζωής, ο άγραφος κανόνας λέει πως ανάμεσα στα όμορφα, θα δει κανείς καταγεγραμμένα και τα άσχημα: εκείνες τις στιγμές που ο πόνος είναι πολύς, βαθύς και βουβός. Πληγές που χρειάζεται χρόνος για να θεραπευτούν - και συχνά, ησυχία. Στιγμές που οι λέξεις περιττεύουν, μόνο η ύπαρξη μιας αγαπημένης παρουσίας είναι αναγκαία. Μιας παρουσίας που να ξέρει πότε να σιωπά, μιας παρουσίας που να μπορεί να κατανοεί και να στηρίζει δίχως όρους.
Άλλωστε, τι να πεις, και πώς να απαλύνεις με τα λόγια τον πόνο ενός ανθρώπου που έχει βιώσει τόσες απώλειες στη ζωή του και μόλις τώρα έχασε τον αγαπημένο του πατέρα;
Η Βάσια κατανοούσε τη θέση που βρισκόταν ο Στέλιος και ήξερε πως στην προκειμένη περίπτωση αυτό ήταν το μόνο που θα μπορούσε να κάνει για να τον βοηθήσει να ανταπεξέλθει. Τις μέρες που ακολούθησαν, ήταν δίπλα του. Απλά και ολοκληρωτικά, στάθηκε δίπλα του. Με ένα άγγιγμα, ένα χάδι, ένα βλέμμα, μια αγκαλιά στο σκοτάδι, τις νύχτες που τον έπνιγε εκείνο το βουβό παράπονο. Έδινε δύναμη, έδινε αγάπη και προσοχή.
Δεν χρειαζόταν να μιλούν, εκείνες τις ατέλειωτες νύχτες.
«Είμαι εδώ» του έλεγαν τα μάτια της στο μισοσκόταδο. «Και σε νιώθω. Μην ανησυχείς για τίποτε εσύ, εγώ είμαι εδώ».
«Το ξέρω…» απαντούσαν τα δικά του, ακόμη υγρά. «Ψυχή μου…»
Και κούρνιαζε στην αγκαλιά της, χωνόταν και κρυβόταν, σαν το μικρό παιδί που χάθηκε στο δάσος – ένα δάσος δυσκολιών και πόνου – και έβλεπε επιτέλους ανακουφισμένο πως δεν ήταν μόνο, πως η διασώστης του τον είχε βρει . Έσφιγγε και την κρατούσε μην τη χάσει, χωνόταν στα μαλλιά της, μύριζε την αγαπημένη μυρωδιά της και ήξερε πως μαζί θα έβγαιναν κάποτε από το σκοτεινό δάσος στο φως, κι όλα θα πήγαιναν καλά. 
Κάποιες φορές, όταν εκείνη είχε πια αποκοιμηθεί και εκείνος συνέχιζε να μένει ξάγρυπνος στο πλευρό της, ο Στέλιος γύριζε αθόρυβα προς το μέρος της και την παρατηρούσε με τις ώρες να κοιμάται. Παρατηρούσε την κοπέλα που η μοίρα έφερε στο δρόμο του και στη ζωή του… κι από πονεμένο, το βλέμμα του γλύκαινε ξαφνικά, κοιτώντας το όμορφο πρόσωπό της, τη γραμμή των φρυδιών της και τα γαληνεμένα βλέφαρα. Χάιδευε τα όμοια με κύματα της θάλασσας μαλλιά της και έσερνε τα δάχτυλά του πάνω στους ώμους και στην απαλή της πλάτη.  Τα δάχτυλά του γίνονταν αργοί ταξιδευτές στα βουνά, στις κοιλάδες και στις οάσεις του κορμιού της και συχνά έλεγαν περισσότερα από όσα μπορούσε εκείνος με τα λόγια του να πει. Και τότε, η Βάσια αναστέναζε τρυφερά μέσα στον ύπνο της, σαν να συμφωνούσε με τα άηχα λόγια των ταξιδευτών και με τις υποσχέσεις τους. Στρεφόταν απαλά και, αναζητώντας την αγκαλιά του και τα δώρα της αγάπης, έπλεκε τα χέρια και τα πόδια της με τα δικά του.
Στο μεσοδιάστημα, και όσο ο Στέλιος τα πρωινά και τα απογεύματα στεκόταν χλωμός και ταλαιπωρημένος από την αγρύπνια ξανά στη γωνιά της βιοπάλης, εκείνη συνέχιζε να ψάχνει απεγνωσμένα για δουλειά. Δεν υπήρχαν άλλα περιθώρια.
Κάποια στιγμή, η τύχη της χαμογέλασε. Ένα ραντεβού για συνέντευξη, λίγες ειλικρινείς κουβέντες, ένας νεαρός, όμορφος και συμπαθής γυναικολόγος στο ξεκίνημα της καριέρας του… και η Βάσια βρήκε δουλειά, ως γραμματέας και βοηθός του στο νέο και πολλά υποσχόμενο ιατρείο του. Οι απαιτήσεις της δουλειάς πολλές, το ίδιο και οι ώρες εργασίας: ο γιατρός είχε δηλώσει πως ειδικά τώρα στην αρχή, η Βάσια θα έπρεπε να βρίσκεται στο ιατρείο του και στο πλάι του, από το πρωί ως αργά το απόγευμα, χωρίς να αποκλείονται και άλλες ώρες τις ημέρας, αν στο μέλλον χρειαζόταν. Αλλά ο μισθός ήταν ικανοποιητικός και η Βάσια ένιωθε μετά από καιρό να παίρνει μια ανάσα – μια ανάσα ελπίδας. Επιτέλους, είχε βρει δουλειά!
Η ζωή συνεχίζεται… και κάποτε έρχεται η ώρα που το πρώτο χαμόγελο εμφανίζεται και η θλίψη ξαστερώνει.
Το πρώτο χαμόγελο άνθισε στα χείλη του Στέλιου, εκείνο το απόγευμα που η Βάσια του είπε τα ευχάριστα νέα. Παράτησε μεμιάς τα πλεχτά καλάθια του, την πήρε αγκαλιά, τη φίλησε και τη στριφογύρισε σηκώνοντάς την στον αέρα. Δυο πρόσωπα φωτεινά, αγαπημένα, δυο σώματα ενωμένα, να στριφογυρίζουν γεμάτα ελπίδα για το αύριο. Μόνοι τους, κι ας βρίσκονταν ανάμεσα στο πολύβουο πλήθος που περιδιάβαινε στο δρόμο μπροστά από το καφενείο του κυρ-Μιχάλη.
Ο Μιχάλης τους κοίταξε και χαμογέλασε με αγάπη. «Την ευχή μου να έχετε, παιδιά μου και μακάρι όλα ρόδινα να είναι για σας από δω και εμπρός… Φτάνουν πια οι δυσκολίες…» ψιθύρισε κι έπιασε πάλι να καθαρίζει τα τραπέζια με το πανί του, σκουπίζοντας πότε-πότε τα μάτια του για να διώξει ένα αόρατο σκουπιδάκι.   

*************

  Παραδίδω τώρα τη σκυτάλη στη Μαρία (me maria) και στο mytripsonblog της. 


 Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλη την ομάδα για την υπέροχη εμπειρία και ειδικά στον Πέτρο και στην Αριστέα που μας συνένωσαν. Χαίρομαι πολύ που είμαι συνταξιδιώτισσά σας σ΄αυτό το μοναδικό συγγραφικό ταξίδι!

  Καλή συνέχεια!

________________________________________________________________________


Update:

  Για όσους φίλους θα ήθελαν να διαβάσουν ολοκληρωμένη την ιστορία μας, μπορούν να ακολουθήσουν τους παρακάτω συνδέσμους:

1ο κεφάλαιο → Πέτρος: Μια συνάντηση 
2ο κεφάλαιο → Αριστέα: Ακολουθώντας το ένστικτο 
3ο κεφάλαιο → Χριστίνα: Ακατανίκητη έλξη 
4ο κεφάλαιο → Κατερίνα Βαλσαμίδη: Η παρεξήγηση 
5ο κεφάλαιο → Έλενα Λ: Χάθηκαν όλα; 
6ο κεφάλαιο → Εκφράσου: Η συμφιλίωση 
7ο κεφάλαιο → Χριστίνα dear-e-diary: Πεπρωμένο
8ο κεφάλαιο → Κλαυδία: Η Λύτρωση
9ο κεφάλαιο → Μαρία Κανελλάκη: Καφενείο "Ο Παράδεισος"
10ο κεφάλαιο → Έλλη (Funky Monkey): Μια ανάσα ελπίδας
11ο κεφάλαιο → Μαρία (me maria): Η απουσία
12ο κεφάλαιο → Κατερίνα Βερίγκα: Η απόφαση
13ο κεφάλαιο → Μαριλένα: Στην κόψη του ξυραφιού
14ο κεφάλαιο → Γεωργία (Αρμονία): Ο φύλακας άγγελος
15ο κεφάλαιο → Κάτια (Marilise): Στιγμιόγραφο
16ο κεφάλαιο → Μαρία Νι.: Η ζωή, η αγάπη και η μοίρα


79 σχόλια:

  1. πολυ γλυκο το απόσπασμα...επιτελους και κατι χαρουμενο.. :)
    ελπιζω να συνεχισει ετσι και να μην βουλιαξουμε στο κλαμα παλι ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ!!
      Μιας και στα τελευταία κεφάλαια η ιστορία είχε έντονο το δραματικό στοιχείο, αποφάσισα να το στρέψω αυτή τη φορά το θέμα στο ζευγάρι... και να μας γλυκάνω λιγάκι.
      Θα δούμε πώς θα εξελιχθεί μετέπειτα, κι εγώ έχω αγωνία!

      Διαγραφή
  2. πάρα πολύ όμορφο Έλλη μου και μου άρεσε επίσης που είχε αισιοδοξία και μπόλικη μάλιστα!!!! για να δούμε το Μαράκι τι συνέχεια θα δώσει!!! :) φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ πολύ, Εύη μου!
      Είχε μια ανάσα ελπίδας... Κάποτε έπρεπε να βρει η Βάσια δουλειά, γιατί χωρίς αυτή και με άδειες κοιλιές δεν επιβιώνει εύκολα κανείς, πόσο μάλλον η αγάπη...
      Κι εγώ ανυπομονώ για τη Μαρία και το τι θα σκεφτεί!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  3. Πολύ μου άρεσε το κομμάτι σου, Έλλη μου! Συγκινητική ιστορία!!!!
    Ντρέπομαι λίγο που δεν παρακολούθησα από την αρχή. Θα διαβάσω σιγά-σιγά και τα προηγούμενα κεφάλαια!
    Φιλιά και καλή Κυριακή!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι και σε ευχαριστώ!
      Δεν πειράζει που δεν το παρακολούθησες από την αρχή! Όποτε θα έχεις χρόνο, μπορείς να διαβάσεις από τους συνδέσμους τα προηγούμενα κεφάλαια.
      Φιλάκια πολλά, καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
  4. Ήρθα για να κλείσω τον υπολογιστή (μετά από εκτενές τηλεφώνημα με το stonegirl μας!) Δεν άντεξα να φύγω χωρίς να διαβάσω μόλις είδα το μέιλ σου!

    Έλλη μου...γαλήνεψα. Ένιωσα όπως αυτή η ηρεμία που επικρατεί μετά την καταιγίδα. Νομίζω ότι όλοι την είχαμε ανάγκη! Απαραίτητη για την παρακάτω πλοκή. Έδωσες λύτρωση και χαρά, έκανες αναφορές σε βασικά στοιχεία της ιστορίας! Μπράβο σου! Σε ευχαριστούμε πολύ !!!

    Πάω ανάλαφρη για νάνι!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωχ, σε ξενύχτησα, ε; Χεχε... γράφω κι εγώ κάτι ώρες, η άτιμη!!!
      Χαίρομαι πολύ με όσα μου είπες!! Χαίρομαι που σου άρεσε ο τρόπος που αποφάσισα να το χειριστώ. Είχα ένα φόβο μήπως σας απογοητεύσω...
      Να είσαι καλά!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  5. Εξαιρετικη η επιλογη σου Ελλη μου να περασεις σε μια πιο χαλαρη συνεχεια. Μετα τις απανωτες τρικυμιες, η νηνεμια σου ηρθε να γαληνεψει τοσο τους ηρωες, οσο κι εμας, που οσο να'ναι ενα διαλειμμα το θελαμε απο τις ανατροπες! Περασες σαν χαδι την περιοδο του πενθους κι ηρθε επιτελους ενα καλο νεο! βεβαια, ειμαι σιγουρη πως στις επομενες συνεχειες ολο και κατι ακομα θα τους ταλαιπωρησει, αλλα μια περιοδος ευημεριας και χαρας τους αξιζει δικαιωματικα!
    Ευγε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ πάρα πολύ!
      Ο θάνατος και το πένθος είναι δύσκολα και φορτισμένα θέματα... θεώρησα καλό το να μην επικεντρωθώ πάλι εκεί, γιατί το ίδιο κλίμα θα μετέδιδα και στη Μαρία μετά. Όπως και να έχει, κατά βάση είναι μια ιστορία αγάπης και ήθελα να επιστρέψω σε αυτό.
      Πιθανόν κάτι θα συμβεί πάλι (όλα μέσα στη ζωή είναι) κι εγώ την έβαλα τη φιτιλιά μου με τον "νεαρό, όμορφο και συμπαθή γιατρό" με τον οποίο θα περνάει πια πολλές ώρες η Βάσια... Θα δούμε πώς θα το χειριστεί η Μαρία και τα κορίτσια που ακολουθούν.
      Να είσαι καλά και σ΄ευχαριστώ που πέρασες!

      Διαγραφή
    2. Ναι την παρατηρησα τη φυτιλια, ειμαι σιγουρη πως δε θα μεινει ανεκμεταλλευτη! φανταζεσαι εκει που λεγαμε τοτε που εγραφα για τη βερα οτι ο Στελλιος ισως βγει καθικακι, να μας την κανει η Βασια;;;; Μπα....δε νομιζω...

      Διαγραφή
    3. Χεχεε... θα δείξει!! Μπορεί όχι, αλλά μπορεί και να μας την κάνει η Βάσια τελικά... (Στέλιο, το νου σου!!)
      Όλα πρέπει να τα περιμένεις σ΄αυτή τη ζωή... (Πόσο μάλλον όταν κινούμε εμείς τα νήματά της!!)
      :))

      Διαγραφή
  6. ✿⊱°•
    Amei esse trecho da história, muito envolvente, leitura deliciosa.

    °º。♪♫Bom fim de semana!°。♪♬
    Beijinhos✿♫° ·.
    Brasil⊱°•

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΙI'm glad, thank you very much!!
      Enjoy your Sunday and have a good new week!
      Kisses!

      Διαγραφή
  7. Μετά από τόσες εντάσεις και αγωνία ήρθες σαν αεράκι με το καλογραμμένο σου κείμενο να φυσήξεις ελπίδα...
    Μπράβο Έλλη μου!
    Φιλιά πολλά και καλή Κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, σ΄ευχαριστώ!
      Καλή έμπνευση για τη συνέχεια!
      Φιλιά, καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
  8. Καλώς σε βρήκα Ελλη!
    Αυτή η ιστορία ένωσε πολλούς ανθρώπους και πολλούς χαρακτήρες!
    Χαίρομαι πάρα πολύ για τον τρόπο που εξελίχθηκε!
    Η συνέχεια που έδωσες ήταν ότι χρειαζόμουν απο την ένταση που ζήσανε.
    Με γλύκανε και είναι μεγάλο κατόρθωμα να μπορείς να ηρεμείς λίγο τα πνεύματα με μια λίγο πιο ήρεμη ματιά!
    Μπράβο σου δεν θα μπορούσε να έχει καλύτερη συνέχεια αυτή η ιστορία.
    Σε φιλώ καλή Κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες, Έλενα!
      Έχεις δίκιο, τόσοι διαφορετικοί μεταξύ μας άνθρωποι ενωθήκαμε με γνώμονα την ιστορία του Πέτρου... και η από κοινού συγγραφή είναι κάτι το μαγικό!
      Χαίρομαι που σου άρεσε η συνέχεια και σ΄ευχαριστώ που μου χάρισες τη γνώμη σου!
      Φιλιά και καλή Κυριακή επίσης!

      Διαγραφή
  9. σε καλημερίζω σε διαβαζω παντα σιωπηλα ευχομαι μια καλη κυριακή :)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα κι από εμένα, Νικόλα και καλή Κυριακή να έχεις! Σ΄ευχαριστώ που περνάς!
      :))

      Διαγραφή
    2. παντα περνάω καλη εβδομάδα να έχουμε και συγνώμη αν αργοπορώ καμια φορά

      Διαγραφή
    3. Μην απολογείσαι... δεν παρεξηγώ!! Ποτέ!
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  10. Μου άρεσε γιατί ενώ ξεκίνησε λυρικά και με πολλά συναισθήματα φορτισμένο, στη συνέχεια πέρασε στην ελπίδα για κάτι νέο και καλύτερο που αρχίζει να διαφαίνεται.

    Η “διασώστης” του (πολύ μου αρέσει ο χαρακτηρισμός!) εκτός από σύντροφος και συνοδοιπόρος αποδεικνύεται λυτρωτική παρουσία. Ο καθοριστικός παράγοντας που θα σημαδέψει την από δω και πέρα ζωή του. Ο άνθρωπος που μπορείς να ακουμπήσεις τους πόνους σου και να αντλήσεις δύναμη. Κάτι βαθύ φαίνεται πως υπάρχει, κάποια κόλλα που τους ένωσε ολοκληρωτικά.

    Εύχομαι και οι επόμενες να συνεχίσουν στο ίδιο μοτίβο, αν και πολλές φορές οι γυναίκες έχετε αποδείξει πως είστε εντελώς απρόβλεπτες.
    (και που να σκάσει μύτη καμιά καινούρια/ος και να μας κάνει να ψαχνόμαστε!)
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέτρο, σε καλωσορίζω και χαίρομαι που πέρασες!

      Σ΄ευχαριστώ για άλλη μια φορά που μας παραχώρησες την ιστορία σου και ελπίζω να μην σε έχουμε απογοητεύσει. Δεν σου κρύβω πως το δικό σου σχόλιο ήθελα να το διαβάσω πιο πολύ από όλα!

      Σε αυτό το κεφάλαιο, προσπάθησα να "μπω" για λίγο μέσα στην ψυχή του Στέλιου και να φανερώσω τι κρύβεται εκεί... και επίσης, να δω τη Βάσια με τα δικά του μάτια. Ελπίζω να το κατάφερα.

      Και μιας και χωρίς ελπίδα δεν προχωράς (κι εδώ μας χρειαζόταν λίγη) η δουλειά βρέθηκε πάνω στην ώρα!! Όπως έγραψα και παραπάνω, όμως, τη φιτιλιά μου την έβαλα με τον "νεαρό, όμορφο και συμπαθή γιατρό" - θα δούμε αν θα την εκμεταλλευτούν ή όχι οι επόμενες συγγραφείς της παρέας.
      Να είσαι καλά, σ΄ευχαριστώ για όλα και σου εύχομαι καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
  11. Ανώνυμος16/3/14, 12:52 μ.μ.

    Καλημέρα Ελλη μου!! Εδωσες την απόλυτα ταιριαστή συνέχεια!! Μια γαλήνη, μια ηρεμία, ένα λιμανάκι να κουρνιάσουν οι σκέψεις των ηρώων μας!!! Πολύ όμορφη συνέχεια!! Μπράβο Ελλη μου!! Την μυρίστηκα κι εγώ την φυτιλιά με τον γιατρό αλλά για να δούμε πως θα πάει!!! Χάρηκα πολύ που γύρισες κι εσύ πίσω στην αρχή και έδωσες μια δουλειά στη Βάσια μας!! Ηταν η αφορμή για να βρεθούν στο καφενεδάκι!! Λες να γίνει κι η αφορμή να.... ??? Ποιος ξέρει??? Φιλάκια πολλά πολλά και καλή Κυριακή!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα, Μαριλένα μου!
      Χαίρομαι ειλικρινά που σου άρεσε η συνέχεια! Έριξα αρκετή μελέτη χθες... ξαναδιάβασα όλη την ιστορία από την αρχή (κι όχι μία φορά), για να την εμπεδώσω καλά πριν ξεκινήσω να γράφω. Κι έτσι συνειδητοποίησα πως μάλλον ήταν η στιγμή για να βρει η Βάσια εργασία...
      Από κει και πέρα, με φυτιλιές ή χωρίς, "νίπτω τας χείρας μου", χεχε!! Αναλαμβάνουν τα κορίτσια τώρα...
      Φιλάκια και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  12. Πολύ όμορφο καί χαρούμενο τό κειμένό σου Ελλη μου!!Δέν έχω παρακολουθήση τά άλλα blogs,περιμένω νά διαβάσω καί τής Μαρίας!!Καλή Κυριακή!!Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ, Δήμητρα! Είναι μια συλλογική προσπάθεια... αν βρεις χρόνο, διάβασε την ιστορία από την αρχή, για να καταλάβεις καλύτερα τι έχει γίνει μέχρι στιγμής και γιατί διαμορφώθηκε έτσι αυτό το κεφάλαιο (αυτό ήταν το 10ο κεφάλαιο, η Μαρία μας θα γράψει το 11ο).
      Φιλιά, καλή εβδομάδα να έχεις!

      Διαγραφή
  13. Όμορφο το κειμενό σου γλυκιά μου.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ελλη μου μετά την τρικυμία ήρθε σε σένα η συνέχεια που με το δικό σου μάτι αποτύπωσες την αγάπη , την κατανόηση, τον έρωτα και την ελπίδα .
    Να είσαι καλά , φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα μετά την τρικυμία, η πλάση γαληνεύει... δε θα μπορούσα να μην ακολουθήσω αυτό τον κανόνα!
      Κι εσύ να είσαι καλά, σου στέλνω πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  15. Ομορφιά μου, με συνεπήρες! Πολύ επαγγελματικό γράψιμο -εμ! τσάμπα τόσο...διαγώνιο διάβασμα, τόσα χρόνια;;- χαχα! Επίσης χαίρομαι, διότι είχα -δυο κεφάλαια τώρα- που έκλαιγα με μαύρο δάκρυ, με την Κλαυδία και τη Μαρία να με έχουν βαλαντώσει! "Μπουνάτσα καπετάνιο", να δω για πόσο ακόμα!! Πολλά γλυκά φιλιά και καλό κυριακάτικο απόγευμα! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα τι ωραίο κοπλιμέντο που μου έκανες!! Σ΄ευχαριστώ και κοκκινίζω! :)))
      Μπουνάτσα μέχρι νεωτέρας!
      Φιλάκια πολλά-πολλά, καλή εβδομάδα να έχεις ξανθούλα μου!

      Υ.Γ. Σου έχει μείνει αυτό με το διαγώνιο διάβασμα, τελικά!!!! Χεχε...

      Διαγραφή
  16. Εντάξει, είσαι μαέστρος!
    Το πήρες κουρέλι και το έκανες υφαντό ερωτικό. Είναι γνωστό άλλωστε ότι στα χέρια σου, τα πιο ευτελή υλικά μεταμορφώνονται σε μικρά αριστουργήματα. Πολύ μου άρεσε που το γλύκανες Έλλη μου, που αποτύπωσες τόσο εύστοχα τα συναισθήματα του Στέλιου, αλλά και το πρακτικό κομμάτι της σχέσης. Την ανάγκη για δουλειά.
    Εύχομαι αυτός ο γυναικολόγος να κάτσει ήσυχα στις γέννες του και να μη μας δημιουργήσει καμιά ανατροπή... ανησύχησα λίγο.
    Φιλιά πολλά και πολλά συγχαρητήρια για την υπέροχη συνέχειά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν το πήρα κουρέλι, πήρα ένα τέλειο συλλογικό κείμενο και είχα το φόβο μην τα κάνω μαντάρα κολλώντας το δικό μου!! Αλήθεια σου λέω. Γράψατε όλοι και όλες τόσο καλά...
      Σ΄ευχαριστώ τόσο πολύ για τις γλυκιές κουβέντες που μου έγραψες! Και χαίρομαι πολύ που σου άρεσε η συνέχεια που έδωσα.
      Όσο για το γυναικολόγο, δεν ξέρω... από ό,τι είπε, θα χρειαστεί αρκετά τη Βάσια. Τώρα, αν θα την έχει μαζί του και στις γέννες, ιδέα δεν έχω. Η Βάσια είναι σπουδαγμένη... (τι να έχει σπουδάσει, άραγε;) και εφόσον την προσέλαβε για βοηθό του, σημαίνει ότι την έκρινε κατάλληλη γι΄αυτή τη θέση.
      Θα δούμε αν θα δημιουργηθεί ανατροπή και ποιος χαρακτήρας θα την ξεκινήσει...
      Φιλιά κι από εμένα!

      Διαγραφή
  17. Δεν έχω διαβάσει τα υπόλοιπα, το δικό σου κομμάτι πάντως είναι πολύ γλυκό και τρυφερό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ! Αν βρεις χρόνο, διάβασε την ιστορία από την αρχή... θα καταλάβεις καλύτερα γιατί έγραψα έτσι όπως έγραψα. Το κομμάτι μου σχετίζεται με τα προηγούμενα, είναι η συνέχειά τους...

      Διαγραφή
  18. Μπράβο Έλλη μου! Μετά το πικ της Μαρίας, μας ηρέμησες, μας καθησύχασες και μας έδειξες το μέλλον και την ελπίδα.
    Χρειαζόταν και ένα κεφάλαιο σε ήπιους τόνους αλλά με σημαντικά νοήματα και πολύ καλή πάσα για συνέχεια στη Μαρία.
    Πολλά φιλιά και Καλή εβδομάδα σου εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου, σ΄ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια!
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα επίσης!

      Διαγραφή
  19. Ωραιότατο κείμενο, με όμορφη γραφή , Ελλη μου!!
    Δεν εχω διαβάσει τα υπόλοιπα, αλλα θα τα διαβάσω σιγά-σιγά!!
    Καλή εβδομάδα να'χεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε το κείμενο, σ΄ευχαριστώ!
      Να διαβάσεις την ιστορία από την αρχή, αν μπορέσεις... γιατί έτσι είναι σαν να σου πρόσφερα ένα μυθιστόρημα να διαβάσεις, αλλά σου άνοιξα τις σελίδες του και σε κάλεσα να το ξεκινήσεις από τη μέση και μετά! Λιγάκι περίεργο...
      Καλό είναι να το πάρεις από την αρχή, να γνωρίσεις τους χαρακτήρες και τη γενικότερη πλοκή.
      Φιλιά πολλά, καλή εβδομάδα επίσης!

      Διαγραφή
  20. Έλλη μου ήμουν περίεργη να δω πως θα συνέχιζες την ιστορία, γιατί κατά κάποιον τρόπο είχε κλείσει ένας κύκλος με δυσάρεστα γεγονότα. Την συνέχισες με τον καλύτερο τρόπο, έδωσες μια ήρεμη νότα με πολύ συναίσθημα και μια καλή προοπτική για το μέλλον των ηρώων.
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα αν σου πω Ελένη μου ότι κι εγώ μια περιέργεια για τη συνέχεια την είχα; Μέχρι να φτάσει η ιστορία στα χέρια της Μαρίας, δεν μπορούσα να προβλέψω με τίποτα το πώς θα εξελισσόταν...
      Χαίρομαι που βρήκες καλή τη συνέχεια που έδωσα!
      Φιλιά και καλή σου εβδομάδα!

      Διαγραφή
  21. Έλλη μου πολύ όμορφα το συνέχισες!! Με ηρεμεί η γραφή σου πολύ..
    έλειπα το σαββατοκύριακο ταξίδι και έμπαινα στο e-mail γιατί έβλεπα πως προχωράτε με ταχείς ρυθμούς κι όπου να ναι φτάνει η σειρά μου! :)
    Αχ να δούμε τι ιδέες θα κατεβάσουμε που τα έχετε εξαντλήσει όλα αναλυτικότατα!! ;)
    Καλή εβδομάδα φιλάκιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου, σ΄ευχαριστώ για την εμψύχωση, χάρηκα τόσο μ΄αυτό που μου έγραψες!
      Χαίρομαι επίσης που ξεφύγατε το Σ/Κ! Περάσατε καλά;

      Λοιπόν, στο θέμα μας: κι εγώ έβλεπα πως προχωράει γρήγορα η ιστορία (ενώ στην αρχή φαινόταν πως θα ερχόταν η σειρά μου να γράψω κάπου κοντά στο Πάσχα!!)... και να σου πω την αλήθεια μπήκα στον πειρασμό να το πάω χαλαρά και να εξαντλήσω το όριο της εβδομάδας. Μέχρι που κατέβασα ιδέες και ξεκίνησα να γράφω... ε, και αυτό ήταν, χαχα!! Είναι να μην πάρω φόρα, τελικά...
      :)))
      Όσο για τις ιδέες που λες, μην αγχώνεσαι, τίποτε δεν έχει εξαντληθεί!! Ξέρεις πόσες ανατροπές μπορεί να γίνουν και πόσα καινούρια πράγματα μπορεί να προκύψουν; Αν τα βρούμε σκούρα, ε, στο τέλος τους παντρεύουμε και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα, χαχαχα!!
      Φιλάκια πολλά, καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
    2. και λίγα σου έγραψα γιατί ήμουν με 3 ώρες ύπνο!!
      ήταν επαγγελματικό το ταξίδι αλλά περάσαμε υπέροχα, είχαμε καλούς φίλους και συνεργάτες και πέρασε το σαβ/κο χωρίς να το καταλάβουμε! :) Ελπίζω να ξεκουράστηκες και να απόλαυσες τον ήλιο!! Καλά έκανες αφού είχες έμπνευση! Μπαα δε νομίζω να δώσουμε κάτι τόσο συνηθισμένο.. ;)
      Ειδικά η παράγραφος με τις ερωτικές παρομοιώσεις είναι υπέροχη..μπράβο! Καλή εβδομάδα να έχουμε!!

      Διαγραφή
    3. Σ΄ευχαριστώ και πάλι, γλυκιά μου! Πολλά-πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  22. Tο όμορφο κείμενό σου ΄Ελλη έφερε την κατάλληλη στιγμή την πολυπόθητη ανακούφιση!!! Καταπιάστηκες και με το πρακτικό και εξόχως σοβαρό θέμα της δουλειάς, γιατί πνιγμένοι στο συναίσθημα και τα δεινά οι ήρωές μας......πως θα τα βγάζανε πέρα.......βάζοντας νέα δεδομένα που σίγουρα θα αξιοποιηθούν ;;;;Πάντως ομολογουμένως οι άγνωστες μεταξύ τους ερασιτέχνες συγγραφείς, έχουν θαυματουργήσει με την εξέλιξη της ιστορίας, τις περιγραφές των συναισθημάτων,τη σκιαγράφηση των ηρώων, τις ανατροπές.....ανυποπομονώ για τη συνέχεια που είμαι βέβαιη ότι θα είναι συγκλονιστικά υπέροχη !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλαυδία μου, σ΄ευχαριστώ για το σχόλιό σου!
      Έχεις δίκιο, οι συγγραφείς έχουν κάνει το θαύμα τους και μόνο ερασιτέχνες δεν δείχνουν να είναι... κι εγώ ανυπομονώ για τη συνέχεια!
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  23. kalhmera h penasoy einai sinarpasthkiden xwrteno na diabazw.poli sinesthma apo enan ebesthto anuropw opws esy se filw kalhsoy mera kalh eydomada.filia............

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βάσω μου, τι να πω εγώ τώρα... μόνο ένα μεγάλο ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα να έχεις!

      Διαγραφή
  24. Καλημερα Ελλη μου!
    Η συνεχεια σου μου αρεσε πολυ.
    Επανηλθαμε στον ερωτα και στην αγαπη.
    Συγχαρητηρια.
    Ανυπομονω για τη συνεχεια.
    Φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επανήλθαμε, επανήλθαμε!!!!
      Να είσαι καλά, Κική μου, σ΄ευχαριστώ!
      Καλή σου εβδομάδα, φιλάκια!

      Διαγραφή
  25. Αισιόδοξο!!! Μπράβο σου είναι πολύ όμορφο το απόσπασμα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χωρίς ελπίδα και αισιοδοξία, πώς θα άντεχαν οι ήρωες;
      Σ΄ευχαριστώ πολύ!!

      Διαγραφή
  26. Η γαλήνη και η αρμονία, ήρθαν και με βρήκαν με το δικό σου κείμενο.ότι καλό κι αν πω, δεν θα είναι υπερβολή...και τι όμορφο, άνθρωποι που απλά, χωρίς φανφάρες και λόγια πολλά, υπάρχουν δίπλα σου, να σου δίνουν την ευχή τους και να απλώνουν μια προσευχή για σένα μέσα από την ψυχή τους.Φιλιά Πολλά & μια χαρούμενη βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεωργία μου,σ΄ευχαριστώ για το γλυκό σχόλιό σου και για όλα τα όμορφα που μου έγραψες!
      Χαρούμενη εβδομάδα να έχεις κι εσύ, φιλάκια!

      Διαγραφή
  27. Και σε μενα αρεσε πολυ η ιστορια Ελλη μου , η αγαπη και η γλυκα που βγαζει αυτη η επαφη αυτων των ανθρωπων ειναι και για μας ομορφο συναισθημα, καλη συνεχεια και φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε!
      Καλή συνέχεια επίσης, φιλάκια, Μαίρη μου!

      Διαγραφή
  28. Ελλη μου ,έχω λίγο χρόνο στην διάθεσή μου και τον εκμεταλλεύομαι σερφάροντας στην''γειτονιά' μας Στην προηγούμενη ανάρτηση σου διάβασα για τα γενέθλια σου και στεναχωρήθηκα που δεν σε ευχήθηκα αλλά επειδή οι ευχές είναι πάντα ευπρόσδεκτες από την καρδιά μου εύχομαι να είσαι γερή ,χαρούμενη και να αποκτήσεις ότι επιθυμείς!!! Ευχομαι" Χρόνια Πολλά γεμάτα αγάπη"¨οσο για το κείμενο δεν το διάβασα γιατι ο χρόνος με πιέζει συγχώρεσέ με .... Φιλάκια πολλά πολλά και μια μεγάλη αγκαλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έφη μου, καταρχήν σ΄ευχαριστώ που πέρασες, παρότι ο χρόνος σου ήταν περιορισμένος!
      Να μη στενοχωριέσαι, εννοείται πως οι ευχές είναι πάντοτε ευπρόσδεκτες και τις κρατώ σαν φυλαχτό! Να είσαι καλά, σ΄ευχαριστώ πάρα πολύ!!!!
      Δεν πειράζει για το κείμενο, εκτιμώ την ειλικρίνειά σου και καταλαβαίνω! Να το ξέρεις και να μην το σκέφτεσαι.

      Στέλνω κι εγώ μια τεράστια αγκαλιά και πολλά φιλιά... και τώρα, είναι η σειρά μου να είμαι ειλικρινής απέναντί σου: σου ζητώ συγνώμη που δεν σε συμπεριέλαβα στην κλήρωση για τον πίνακα, παρόλο που μου ευχήθηκες. Την πραγματοποίησα σήμερα το μεσημέρι, πολύ πριν αφήσεις το σχόλιο και δεν γινόταν μετά να σε προσθέσω... :(
      Επιφυλάσσομαι για μια επόμενη φορά!
      Την αγάπη μου!

      Διαγραφή
    2. Μικρή μου φίλη χαίρομαι την μεταξύ μας επικοινωνία και δεν ενοχλήθηκα καθόλου για την κλήρωση,εξ αλλου δεν τα κυνηγώ αυτά .... την αγάπη και εκτίμηση προτιμώ πάνω από όλα!!! Φιλάκια

      Διαγραφή
    3. Κι εγώ το ίδιο χαίρομαι... Να είσαι καλά, σε φιλώ!

      Διαγραφή
  29. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΗ ΜΟΥ,ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΣΤΗΣΕΙΣ!!!
    ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΣΟΥ ΕΥΧΗΘΩ ΑΛΛΑ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΟΥ ΕΤΥΧΑΝ ΠΟΛΛΑ
    ΤΟ ΔΩΡΟ ΣΟΥ ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΠΑΝΤΑ ΤΥΧΕΡΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ !!!
    ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ!!!
    ΦΙΛΑΚΙΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα, Άννα μου!! Σ΄ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ευχές σου!
      Ελπίζω είσαι καλά, και όλα να πάνε καλύτερα τώρα που σου γράφω...
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  30. ανασάναμε λίγο!πολύ ωραία η συνέχειά σου!
    καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Απαντήσεις
    1. Κάτια μου, χαίρομαι που σου άρεσε! Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  32. Έλλη είσαι πονηρή. Μας έδωσες μια ανάσα με την αισιόδοξη τροπή σου αλλά πέταξες και το δόλωμα με τον "συμπαθητικό και νέο" γιατρό!!! Τρέχω να δω αν τσίμπησαν οι επόμενες συγγραφείς ή είμαστε λίγα τα πονηρά μυαλά:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάτι έπρεπε να κάνω ανάμεσα στην αισιοδοξία, για να δώσω λίγη τροφή για τη συνέχεια...
      Ήδη προχώρησαν τα κορίτσια, αλλά δε σου μαρτυρώ τι έχουν γράψει!!!
      Θα σου πω μόνο πως οι συνέχειές τους είναι πολύ καλές!

      Διαγραφή
  33. Πολύ όμορφα γράφεις , Έλλη μου !!!!! Μπράβο !!!!! Πάω να διαβάσω τη συνέχεια !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ πολύ, Νίκη μου! Πήγαινε να διαβάσεις, η ιστορία έχει προχωρήσει τώρα και βρίσκεται ένα βήμα πριν το τέλος.
      Φιλιά και καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  34. Δεν ξέρω αν αυτά που διαβαζουμε ΄στην ιστορία αγαπης είναι γραμμένα απο ερασιτέχνες Ελλη μου.. και μαλιστα ο κάθε ενα σας βάζει και το δικό του λιθαράκι.. τι λιθαρακι καλέ.;;. πες καλύτερα βράχο...όλα έχουν μια συναίχεις μεταξύ τους.. σαν να τα γραφει ένας μονο αλλά σε διαφορετικα σταδια.. της ζωής του δένουν όλα τόσο όμορφα.. και με την δική σου συνέχεια έδωσες μια ανάσα..αλλά και ενα προβληματισό για την επόμενη φίλη που θα συνεχίσει και που θα παω αμεσως να συνεχίσω την αναγνωση... περίμενα να τελειώσει η ιστορία σας νατην διαβάσω ολόκληρη... μπράβο Ελλη μου .. να το κανετε βιβλίο θα είναι πολύ πρωτότυπο... φιλακιααααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου, τι να πω τώρα εγώ;
      Το μόνο που θα σου πω είναι πως χάρηκα απίστευτα που συμμετείχα σε όλο αυτό... Ήταν μοναδική εμπειρία.
      Προσπαθήσαμε όσο μπορούσαμε να δένουν όλα μεταξύ τους, και χαίρομαι που πιστεύεις ότι το καταφέραμε!
      Φιλάκια πολλά και σε ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  35. Έλλη μου,
    συγχαρητήρια για την συνέχεια!
    Περίμενα κάτι γλυκό και φωτεινό, λόγω και του τίτλου που επέλεξες! Χρειάζονται και αυτές οι μικρές χαρές και ανάσες ελπίδας στη ζωή μας! :)
    Μπράβο σας για την υπέροχη συνεργασία και το αποτέλεσμα της!
    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μας χρειαζόταν λίγο φως και λίγη ελπίδα σ΄εκείνο το σημείο... έπρεπε όντως να πάρουμε μια ανάσα!
      Και εγώ και η ομάδα σ΄ευχαριστούμε πολύ!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  36. Ανώνυμος14/10/14, 8:51 μ.μ.

    Πάρτε μια ακόμα βαθιά ανάσα και πέστε μας πόσοι θέλετε να μπαίνουν κάθε φορά να διαβάζουν τα παραμύθια σας; Εχουμε μια παρέα απο γηπεδικούς που θα σας τρελάνουν στα σχόλια για να μην τα κάνετε μόνο μεταξύ σας.
    Αυτοί δεν είναι χούλιγκανς μην ανησυχείτε, μόνο χαβαλέ τους αρέσει να κάνουν, ρωτήστε και τους φίλους σας τους σινεφίλ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Μη διστάσετε να μου πείτε τη γνώμη σας... Χαίρομαι πάντοτε την επικοινωνία μαζί σας!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...